"İntibah gelenek-modern, geçmiş-gelecek, baba-kız, anne-oğul çiftlerinin tamamen dışındadır; tutucu, ev’cil, muhafazakâr, norma veya kadere dönüşmüş düzcinsel bir bakışın (Freud’un, trajedinin) ve onların muhafızlarının kuramlaştıramadıkları, göz ardı ettikleri, dokunmaktan kaçındıkları, “kusur”a bakmadıkları bir yerdedir. Bambaşka, tehlikeli, bozguncu bir aşk söz konusudur: Aynı cinsler, marazi Oğul ile şefkatli Baba arasında gerilime asılı, sıra dışı bir aşktan söz etmek için, cinsel rollere/kabullere saplanıp kalmaktan çıkmak, yaratıcı bir art (burada daha çok sanat anlamında) niyet yeter."
NİYAZİ ZORLU
